Niet alleen nachtmerries overheersen, maar die van vanacht wel. Steeds vaker gaat er in mijn hoofd om dat er één iemand wel eens sneller kan gaan dan je zelf voor ogen houdt.
Ik ga gewoon niet verder hier op in, want hoe meer ik er aan denk hoe verdrietiger ik er van word.
Wel was het weer eens tijd voor een blog. Zoals de meesten nu doorhebben heb ik al sinds medio november geen Facebook meer en mensenlief wat is dat heerlijk rustig. Ik ben enkel nog te vinden op instagram en natuurlijk op de website die ik beheer. En nee dat geroddel mis ik ook totaal niet. Er is leven NA facebook.
Inmiddels heb ik mijn theorie binnen voor mijn rijbewijs, volgende maand ergens mag ik afrijden. Datum hou ik vanzelfsprekend geheim.
Hoe het nu gaat? Pieken en dalen...goede dagen en slechte dagen volgen elkaar op.
Inmiddels zijn we erachter dat ik naast een chronisch vitamine-D tekort ook een goed tekort heb op vitamine B12...gaat heerlijk dus, en het verklaart zo ontiegelijk veel. Ik twijfel nog sterk over mijn therapeute...de klik lijkt er zeer langzaam te komen, ik merk dat ik haar sterk vergelijk met mijn vorige therapeute. Maarja ook dat moet ik aan zien. Ondertussen zit ik nog steeds op mijn fijne stekkie qua werk, al blijven er dingen zich aanbieden tot nu toe nog weinig geluk. Maar ook geluk zit in een klein hoekje, dus wie weet.
Nu tijd voor mijn ontbijtje en kopje koffie.
Tot de volgende keer mensen.
