Met één voet over de drempel.: juli 2013

Ik weet niet waar ik moet beginnen,
maar we zijn ALWEER een stap verder.

Na alle moed te hebben verzamelt ben ik gisteren met dochter en moederlief naar station Lombardijen gegaan met de bus alwaar wij met zijn drietjes de trein naar Rijswijk in zijn gestapt.
Eerst had ik nog muziek nodig...maar vlak voor station Delft Zuid was ik zo op mijn gemak dat de oortjes eruit gingen.
Wat een opluchting..en weer dacht ik...was dit nu waar ik zo bang voor was?

Maar eerste een euforisch dansje...omdat ik dat stiekem doe als ik blij ben.

Weer een stap de goede richting op....weer wat meer richting "totale" genezing.
Weer een stap waar ik onwijs trots op mag zijn.

Erna nog even door het winkelcentrum geslenterd...en erna door naar het huis van mijn ouders.
(Uiteindelijk heeft mijn vader ons met de auto teruggebracht naar huis)

Ik wil hier toch even een moment stil staan om de mensen die mij zo geweldig helpen en steunen te bedanken.
Jullie weten wie jullie zijn! En jullie zijn megasupergeweldig!

Het blijft bizar hoe alles zo snel kan veranderen,
als iemand mij een half jaar geleden had gezegd dat ik al zover was op dit moment had ik diegene waarschijnlijk hard uitgelachen.

Times do change and people can heal themselves

En dat laatste...natuurlijk niet alleen, maar met behulp van geliefden...maar zelf ben JIJ degene die je angsten MOET aangaan, only YOU can beat them.

Ik ben er natuurlijk nog lang niet helemaal, maar afgelopen vrijdag mijn evaluatie gehad met therapie, nog 3 maal intensief...en daarna gaan wij afbouwen.

Nu vragen jullie je natuurlijk af wat ik afgelopen tijd heb gedaan...
Daar kan ik op antwoorden

DOORGEVOCHTEN

-Ik heb een instaptoets voor het vervolg van mijn opleiding gedaan in Leiden (wel gebracht door mama maar dat zij zo), niet gehaald..maar dat maakt mij niet minder trots...want in september start ik met stage/school en in juli 2014 heb ik mijn diploma niveau 3!
-Ik ben 14 juni gestart aan de 30 day shred van Jillian Michaels, gisteren was mijn laatste workout daarvan...van 72,4kg naar 66,0kg en van een enorm hoog vetpercentage naar een mooi vetpercentage (en onwijs veel verschil in de buik, benen en armen zichtbaar...)
-Ik ga tegenwoordig makkelijk zelf boodschappen halen.
-Ik ga alleen naar therapie.
-We lopen vaak richting schoonouders.
-We zijn eenmaal met schoonouders naar de kinderboerderij geweest met de jongste...en afgelopen week samen met de jongste en een vriendin van mij.
-Ik ben heel eventjes in de trein geweest (dit werd wat minder dan geplanned ivm een gozer die ons in de gaten hield vanaf dat wij al het station opliepen)
-We zijn eventjes op Metropolis geweest...helaas nog iets te veel van het goede dus we stonden na 7 minuten weer buiten het terrein (maar toch ik ben er eventjes geweest)
-Ik ben afgelopen vrijdag na therapie ZELF HELEMAAL IN MIJN ALLEENIGHEID op de bus gestapt richting mijn schoonouders.
-Gisteravond ben ik voor het eerst sinds lange tijd uit eten geweest.

Kortweg allemaal overwinning in een korte tijd, maar ik ben zo onwijs trots op mijzelf.