Hoe sommige minieme dingen je weer in een positieve mind-set krijgen blijft mij hoogst verbazen.
Een glimlach, een knuffel een stukje blijheid dat jij er bent. Een eerste "grote"-mensen sollicitatiegesprek, een treinreis zonder de conducteur te waarschuwen..en datzelfde geld voor de metro. Ik heb het deze week allemaal mogen meemaken en wow wat voelt dat fijn.
Er lijkt een druk van mijn schouders te zijn gevallen, wetende dat het beetje geluk de weg weer heeft teruggevonden. Goed ik heb dat tweede gesprek nog niet in de pocket (ergens deze week hoor ik meer), maar het gesprek ging gewoon goed. Het gevoel van waardering op de plek waar ik mij na bijna twee jaar rondwandel...het maakt mij positief aan het twijfelen. Ik weet dat ik door moet naar de volgende stap, maar geloof mij die sfeer kan en wil je niet zomaar achterlaten.
Het is weekend, het is zaterdagmorgen...mijn interne wekker is te vroeg afgegaan, dus ik zit nog fijn met een dekentje en thee op de bank..op de achtergrond staat Q-Music aan...
Ik geniet van de ochtendrust, het is weekend..en ik hoef niets te doen. Even helemaal niets wat een fijn gevoel. Oké toch een beetje, want het huishouden regelt zichzelf nooit.
